Pasa den mende hasiera arte nahiko orokorra izan da neska-mutilak harremanetan hasteko bitartekari baten laguntza eskatu izana. Gehienetan lagunen bat, edo senitartekoren bat izaten zen errekadua botatzen zuena. Baina baziren horretan ohiz jarduten zuten pertsonak ere, ezkontzaginak edo uztarginak. Hauen bitartekaritza batez ere egoera berezietan eskatzen zen; ezkontzeko zirenak adinekoak zirenean, akats fisikoren bat zutenean, fama txarrekoak zirenean…

Askotan gurasoak izaten ziren ezkontzak konpontzen zituztenak seme-alaben guraria kontutan izan gabe. Hau batez ere ezkontideek adinez alde handia zutenean, edo euretakoren bat diruduna zenean gertatzen zen. Batzuetan osaba-loben artean ere egiten ziren. Ezkontza hauek nahiko barregarriak izaten ziren eta zeresan ugari sortzen zituzten. Hurrengo kantuan dugu aurretik esandakoaren adibide bat.

Amak ezkondu ninduen
Gipuzkoa